Δεν είναι τόσο σιωπηλή τελικά: Εξέταση και ανάλυση του σιωπηλού σταδίου στην εκμάθηση δεύτερη ς γλώσσας στην παιδική ηλικία

Μια περίοδος σιωπής έχει προχωρήσει ως χαρακτηριστικό γνώρισμα της εκμάθησης δεύτερης γλώσσας στην παιδική ηλικία. Προσκομίζονται αποδεικτικά στοιχεία που τεκμηριώνουν ότι το τεκμήριο σιωπής ως το δεύτερο από τα τέσσερα τυπικά στάδια της εκμάθησης δεύτερης γλώσσας έχει επηρεάσει την πολιτική και την πρακτική στις τάξεις της προσχολικής ηλικίας. Μια αφηγηματική ανασκόπηση εξετάζει την έκταση και την ποιότητα των αποδεικτικών στοιχείων για ένα σιωπηλό στάδιο στην εκμάθηση δεύτερης γλώσσας σε μικρά παιδιά. Δώδεκα μελέτες που πληρούν τα κριτήρια ένταξης αναθεωρήθηκαν και αξιολογήθηκαν. Τα αποδεικτικά στοιχεία για ένα σιωπηλό, μη λεκτικό, προ-παραγωγικό, ή δεκτικό στάδιο γλώσσας ήταν περιορισμένη. Διαπιστώθηκαν σημαντικοί εννοιολογικοί και μεθοδολογικοί περιορισμοί στο πλαίσιο των μεγάλων βαθμών ποιοτικών μελετών. Τέσσερα σημαντικά ζητήματα που θίγονται από τις μελέτες αναλύονται: η θεωρητική σαφήνεια και οι λειτουργικοί ορισμοί της σιωπής και της φάσης ή της περιόδου· την ψυχολογική έννοια και τις συνέπειες της σιωπής, τη συνέπεια μεταξύ των συμφραζόμενων των επιμέρους προτύπων σιωπής· και πώς διεγήρει η ενήλικη γλώσσα και τι τεχνικές υποστήριξης μπορεί να διαμορφώνει τη σιωπή. Διατυπώνονται συστάσεις που βασίζονται σε σύγχρονα στοιχεία των διαδικασιών γλωσσικής απόκτησης για τη μελλοντική μελέτη της (1) δεύτερης γλωσσικής εκμάθησης σε παιδιά προσχολικής ηλικίας και (2) παιδαγωγικής πρακτικής εντός των προσχολικών ρυθμίσεων για την προώθηση εκμάθησης της δεύτερης γλώσσας. Τέλος, ιστορικές, θεωρητικές, εμπειρικές και συμφραζόμενα επιρροές που ενδέχεται να έχουν προκαλέσει την έκκληση και την έτοιμη υποστήριξη της σιωπής ως συνεπούς και τυπικό χαρακτηριστικό της εκμάθησης δεύτερης γλώσσας σε παιδική ηλικία.