ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΤΕ ΜΙΑ ΜΗ ΤΥΠΙΚΉ ΕΚΠΑΊΔΕΥΣΗ

Το κύριο χαρακτηριστικό της μη τυπικής εκπαίδευσης συνίσταται: οι συμμετέχοντες τοποθετούνται στο επίκεντρο της μαθησιακής διαδικασίας και όχι πλέον οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι αντίθετα αναλαμβάνουν το ρόλο των διαμεσολαβητών ή εκείνων που προσπαθούν να εμπλέξουν όλα τα μέλη της ομάδας.
Η προσέγγιση αυτή κατέστη δυνατή χάρη στη χρήση μεθοδολογιών με επίκεντρο:
– την ενεργή συμμετοχή,
– τη μέγιστη δυνατή αλληλεπίδραση των συμμετεχόντων στη διαδικασία κατάρτισης,
– την ομαδική εργασία.
Η ανεπίσημη προσέγγιση είναι κατάλληλη για τη διεθνή συνεργασία και τις πολιτιστικές ανταλλαγές, καθώς οι συμμετέχοντες συνειδητοποιούν περισσότερο ότι η ποικιλομορφία που μπορεί να βρεθεί σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας μπορεί να θεωρηθεί ως ένας πόρος προς εκμετάλλευση. Επιπλέον, σύμφωνα με την προοπτική της μη τυπικής εκπαίδευσης, οποιαδήποτε δραστηριότητα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εκπαιδευτικούς σκοπούς.
Οι διαδικασίες κατάρτισης πραγματοποιούνται μέσω διαφόρων και δυναμικών δραστηριοτήτων που καθορίζουν ένα ευρύ φάσμα ερεθισμάτων, ενθαρρύνοντας το θέμα να μάθει με διαφορετικούς τρόπους σύμφωνα με διαφορετικές προσεγγίσεις.
Πρέπει να ληφθούν υπόψη διάφοροι παράγοντες για την υλοποίηση των προηγούμενων δραστηριοτήτων:
– ομάδα συμμετεχόντων: κοινωνικο-πολιτιστική σύνθεση.
– θέματα που επικεντρώνονται στην επίτευξη ορισμένων καθορισμένων στόχων.
– αναμενόμενα αποτελέσματα συγκριτικά.
– φυσική θέση: κατάλληλες κατασκευές και χώροι.
– χρόνος: αποφυγή βιασύνης, εφαρμογή της ενημέρωσης.